هندبال

هندبال از زيباترين و جذاب ترين ورزش هاي گروهي است.
کارشناسان، هندبال را ورزشي پر تحرک و در رديف ورزش هاي خشن معرفي کرده اند که در مدت يک ساعت و گاهي بيش تر بازي مي شود. هندبال مجموعه اي از مهارت ها و حرکاتي مثل دويدن، راه رفتن، پريدن، توقف کردن، پرتاب کردن، برخوردهاي فيزيکي در دفاع و حمله و... است.
هيجان فوتبال، ظرافت بسکتبال و تکنيک واليبال به طوريک جا در هندبال جمع شده است. نزديکي سکوي تماشاگران به محوطه ي بازي و نيمکت بازي کن ومربيان و تسلط تماشاگران به تمام نقاط زمين بازي، هيجان هندبال را چند برابر کرده است.
در اين جا شما خوانندگان ورزش دوست را با بعضي از قوانين مهم بازي هندبال آشنا مي کنيم:

تيم هندبال
 

يک تيم رسمي هندبال 12 بازي کن دارد. در زمين بازي شش نفر بازي کن و يک دروازده بان، جمعاً هفت نفري بازي مي کنند و پنج نفر ذخيره اند.
براي شروع مسابقه بايد حداقل پنج بازي کن در هر تيم حاضر باشند. شماره ي لباس ها بايد از يک تا بيست باشد.

وقت بازي
 

وقت عادي بازي براي تمام تيم هايي که 16 سال به بالا دارند در دو نيمه 30 دقيقه اي که در بين آن 10 دقيقه استراحت است، انجام مي شود.
اگر در مسابقه اي و در پايان وقت عادي، بازي مساوي تمام شود، پس از 5 دقيقه استراحت، بازي در دو وقت اضافه ي 5 دقيقه اي همراه با يک دقيقه استراحت در بين دو نيمه، ادامه مي يابد. چنانچه مسابقه پس از دو نيمه ي وقت اضافه مساوي تمام شود، به همين ترتيب دوباره در دو وقت 5 دقيقه اي ديگر، بازي انجام مي شود تا بالاخره تيم برنده معلوم شود.

توپ
 

توپ هندبال از چرم طبيعي يا مصنوعي است و بايد به صورت دايره ي کامل باشد. سطح توپ نبايد لغزنده يا براق باشد. محيط توپ ويژه ي مردان بزرگ سال، بين 58 تا 60 سانتي متر و وزن آن بين 425 تا 475 گرم است. محيط توپ ويژه ي جوانان و بانوان 54 تا 56 سانتي متر و وزن آن بين 325 تا 400 گرم است.

زمين بازي هندبال
 

زمين بازي به شکل مستطيل، طول آن 40 متر و عرض آن 20 متر است. زمين داراي دو دروازه در طرفين و يک محوطه ي بازي در وسط است. هر دروازه 2 متر ارتفاع و 3 متر طول دارد. دروازه ها بايد مجهز به تور باشند؛ به نحوي که توپ پرتاب شده به دروازه، به سرعت از آن خارج نشود.
در مقابل هر دروازه، يک محوطه ي دروازه قرار دارد که مختص دروازه بان است. اين محوطه که خط 6 متر نام دارد، مانند محوطه ي 18 قدم در فوتبال است؛ با اين تفاوت که در فاصله ي 6 متر از مرکز دروازه و به صورت مورب کشيده مي شود.
در زمين بازي هندبال يک خط پرتاب آزاد 9 متر و يک خط 7 متر وجود دارد.
خط 7 متر يک متر طول دارد و موازي با خط دروازه رسم مي شود. فاصله ي اين خط با لبه ي پشتي خط دروازه 7 متر است و دقيقاً در مرکز و مقابل دروازه کشيده مي شود.
خط پرتاب آزاد 9 متر يک خط مقطع است با فاصله ي 9 متر از مرکز دروازه و در فاصله ي 3 متر و موازي با خط 6 متر رسم مي شود.

نحوه بازي با توپ براي هر بازي کن
 

هر بازي کن اجازه دارد با همه ي اجزاي بدن که بالاتر از زانوست توپ را پرتاب کند، هل بدهد، ضربه بزند، بگيرد و يا متوقف کند.
- حداقل تا سه قدم توپ را با خود حمل کند
- بازي کن مي تواند توپ را ايستاده و يا هنگامي که روي زمين متوقف است تا 3 ثانيه در اختيار نگه دارد.
- مي تواند توپ را با يک دست به دست ديگر بدهد.
بازي کن هنگام بازي با توپ اجازه ندارد اين کارها را انجام دهد:
- توپ را دو بار پشت سر هم لمس کند، مگر اين که در بين اين دو لمس توپ با زمين، بازي کن ديگر و يا دروازه تماس پيدا کند.
- لمس کردن توپ با پا و يا هر قسمت پايين تر از زانو به استثناي وقتي که توپ از سوي بازي کن مقابل پرتاب شده باشد.
- تيم نمي تواند با بازي غير فعال توپ را بيش از اندازه حفظ کند.
- در صورتي که توپ در زمين بازي، به داوران برخورد کند بازي ادامه خواهد يافت.

دروازه بان
 

دروازه بان اجازه دارد:
- در محوطه ي دروازه و در حالت دفاعي، توپ را با هر قسمت از بدن لمس کند.
- در داخل محوطه ي دروازه همراه با توپ بدون محدوديت هاي بازي کنان زمين حرکت کند.
- هنگامي که توپ را در اختيار ندارد مي تواند از محوطه ي دروازه خارج شده و در بازي شرکت کند. در اين حالت دروازه بان مشمول مقررات حاکم بر بازي کنان زمين خواهد بود.
- زماني که توپ را به عنوان بازي کن زمين در اختيار دارد، با خود به داخل محوطه ي دروازه ببرد.
- توپ را پس از کنترل عمداً از خط دروازه به خارج بفرستد.

قانون محوطه ي دروازه
 

- تنها دروازه بان حق دارد در محوطه ي دروازه، که خط 6 متر جزء آن به حساب مي آيد حضور داشته باشد.
- بازي کن خودي حق ندارد توپ را عمداً به داخل محوطه ي دروازه بيندازد.
در صورتي که يک بازي کن زمين با هر قسمت از بدن اين محوطه را لمس کند خطا به حساب مي آيد و تصميم هاي زير اتخاذ مي شود:
- پرتاب آزاد، هنگامي که بازي کن زمين هم راه با توپ وارد محوطه ي دروازه شود.
- پرتاب آزاد، هنگامي که بازي کن زمين بدون توپ وارد محوطه شود و از اين طريق آوانتاژي کسب کند.
- پرتاب 7 متر، هنگامي که بازي کن مدافع وارد محوطه ي دروازه شود و يک شانس مسلم گل را از مهاجم بگيرد.

قانون خطاها
 

در بازي هندبال موارد زير مجاز نيستند:
- کشيدن يا ضربه زدن به توپي که در دست بازي کن مقابل است.
- سد کردن يا هل دادن حريف با بازوها، دست ها و يا پاها.
- بغل کردن، گرفتن، دويدن و يا پريدن روي حريف.
بازي کني که حرکت هاي خطرناک عليه سلامتي حريفي که در حال حمله است، انجام دهد بايد «ديسکاليفه» يعني اخراج اخلاقي شود؛ مانند: - هر گونه حرکتي که منجر به ضربه زدن به گردن يا سر حريف گردد.
- زدن توپ به سر بازي کن مقابل به صورت تعمدي.

پرتاب اوت
 

- پرتاب اوت زماني انجام مي شود که تمام توپ از خط طولي زمين خارج شده باشد.
- در لحظه ي پرتاب بايد يک پاي بازي کن پرتاب کننده باخط طول در تماس باشد و پاي ديگر آزاد است.
- در لحظه ي پرتاب اوت بازي کنان تيم مدافع بايد حداقل 3 متر با پرتاب کننده فاصله داشته باشند، مگر اين که محل پرتاب کننده بين خط هاي 6 و 9 متر باشد و بازي کنان دفاع پشت خط 6 متر خود مستقر شده باشند.
علي رغم اين که ورزش هندبال پر از قوانين مختلف است و به نظر، انجام اين بازي مشکل نشان داده مي شود؛ اما به شما عزيزان توصيه مي کنيم حداقل يک بار براي لذت بردن از هيجان اين ورزش، با دوستان خود اين بازي پر تحرک را تجربه کنيد.
منبع: ماهنامه سلام بچه ها شماره 7.